Met sonsondergang op Oukersaand het hierdie toneel voor my afgespeel:
Die vurige gloed in die hemelruim van hierdie heilige nag was ‘n stille getuienis dat U ons so liefhet dat U so naby aan ons wou kom dat U bereid was om Uself in mensvel tuis te kom maak; Immanuel.
Aan die vooraand van 2019 kan ons weet dat U, God met ons, altyd die pad saam met ons loop, ongeag hoe ons pad daar sal uitsien. Sonder U kan ons nie wees nie, dis onmoontlik.
Matt 28:20 En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld.”
Ons het niks om te vrees nie, in U teenwoordigheid kan ons net ten volle onsself wees en word wie U ons geskep het om te wees!
Dit vra egter gereelde stil, eenkant gebed- en refleksietye saam met U. . . So word U beeld word al meer en meer sigbaar in die stil poele van ons harte. . .
En word U al meer en meer sigbaar in ons wêreld.
Mag ons hierdie nuwe jaar, met harte wat smag na meer van U, ruim en ruimhartig tyd daarvoor inruim. . .