Kolossense 3:2 Rig julle gedagtes op die dinge wat daarbo is, nie op die dinge wat op die aarde is nie.
Die tema van verlede week se inskrywing was oor vure, min wetende dat nog ‘n vuur die volgende bloginskrywing sou vul. . .
Sondagoggend het die S.O.S per epos gekom:
(Plastic View is die plakkerskamp langs Moreletapark gemeente se kerkterrein.)
Die fisiese, verwoestende vuur het uitgewoed, maar dit het ‘n nuwe vuur tot gevolg gehad. . . Brandende harte het voete in beweging gebring en hande laat oopgaan, soveel so dat daar so vroeg as Dinsdag al ‘n epos gekom het met die titel:
Plastic View: Dankie! Ons voorraad is vol!
Dit het my laat dink aan die gedig van Teresa van Avila:
Christ Has No Body
Christ has no body but yours,
No hands, no feet on earth but yours,
Yours are the eyes with which he looks
Compassion on this world,
Yours are the feet with which he walks to do good,
Yours are the hands, with which he blesses all the world.
Yours are the hands, yours are the feet,
Yours are the eyes, you are his body.
Christ has no body now but yours,
No hands, no feet on earth but yours,
Yours are the eyes with which he looks
compassion on this world.
Christ has no body now on earth but yours.
Ek het gaan stil word by die kruise op die kerkterrein.
Net ‘n entjie onderkant die kruise, sien ek toe die volgende stelle veertjies. Hulle lê twee-twee styf bymekaar in die gras:
Later loop ek na die hek by Plastic View. Daar hang ‘n brandreuk in die lug. Daar is groot bedrywigheid en ek sien en hoor hoe daar gekap en gewerskaf word aan nuwe huisvesting.
Toe hoor ek dit bo al die ander klanke: ‘n vrou wat diep, gelukkig uit haar maag lag. . . Ek luister in verwondering daarna. Hoe kan ‘n mens alles verloor en twee dae later só lag?
Dit word toe vir my kristalhelder: ék het ‘n “plastic view” wat maak dat ek perspektief verloor en vaskyk teen aardse, brandbare besittings en soveel keer vreugde misloop, miskyk.
Toe sien ek dié drie raak. Dis die eerste keer dat ek hierdie voëls met hul wit en swart sien. Hulle is eers op die grond en al drie later in die lug.
Later kry ek bevestiging dat dit skoorsteenveërs of heilige ibisse (van die Engels: sacred ibis) is. Toe verstaan ek die heilige boodskappe van die drie voëls en die veerpare: ons het U, Drie-enige God, so nodig om die skoorsteen van ons lewens skoon te hou, al die vuil en verstoppings weg te neem, sodat ons skoon en brandend sal bly, warmte sal gee waar ons ook al kom. U wys vir ons dat ons mekaar nodig het om uit te styg bo die plastiek van ons lewens. . . S.O.S Here, wees ons asseblief genadig.
